Εν μέσω κορύφωσης της πανδημίας, ο πρωθυπουργός επιλέγει να επισκεφθεί τον γιο του (δικαίωμα αναφαίρετο είναι) στο στρατόπεδο όπου υπηρετεί τη θητεία του. Είμαστε στην ημέρα που το αριθμός των νέων κρουσμάτων πιάνει ρεκόρ με το νούμερο να φτάνει τα 508. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που βάζει τους υπουργούς του με περίλυπο ύφος να ικετεύουν για την ατομική ευθύνη, φωτογραφίζεται ανέμελος χωρίς μάσκες και χωρίς αποστάσεις με την παρέα του βλασταριού του.
Λίγες ώρες αργότερα, και αφού έχει επενδύσει επικοινωνιακά στο προφίλ του οικογενειάρχη, φωτογραφίζεται στη Σαμοθράκη να απολαμβάνει το μπάνιο του.
Είναι η μέρα που λαμβάνει μεγαλύτερη δημοσιότητα η ιστορία του παιδιού 14 ετών που επί 4 μέρες βρίσκεται καταχωνιασμένο στα μπουντρούμια των κρατητηρίων περιμένοντας την δίκη του στο αυτόφωρο για κακουργήματα! Τι κακουργήματα μπορεί να έχει διαπράξει, διάολε, ένα παιδί κατά τη διάρκεια ενός συλλαλητηρίου; Μην κουράζεστε να σκαρφιστείτε κάποιο: Κανένα.
Την ίδια ώρα εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους, οικογένειες επιζητούν την επιβίωση, και εκείνος κυριολεκτικά λιάζεται. Ως πιστός γόνος ενός πολιτικού συστήματος που δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για την καθημερινότητα της εργατικής οικογένειας, που έχει χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Τον ενδιαφέρει μόνον η ευζωία όλων των κομπραδόρων που τον ανέβασαν στην εξουσία, όσων τους υποσχέθηκε κλεψιά και φοροδιαφυγή, όσων έχουν τη δυνατότητα για συνδιαλλαγή με την κυβέρνηση.
Δεν φτάνει μόνο αυτό. Είναι προφανές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δεσμεύσει την κυβέρνησή του και την Ελλάδα σε ένα ψεύτικο σίριαλ ανταγωνισμών με την γείτονα Τουρκία. Η προκλητικότητα του Ερντογάν φέρει ως απάντηση την απόλυτη απραξία από την μεριά της Αθήνας, η οποία φαίνεται να έχει επαναπαυθεί σε όσα έχουν συμφωνηθεί σε επίπεδο συνεργατών με την γείτονα και τη Γερμανία. Αλωνίζουν προκλητικά στην Ανατολική Μεσόγειο και ο πρωθυπουργός αδιαφορεί, Κάνει σαν να μην γνωρίζει ότι οι αδιάφοροι καταδικάζονται από την ιστορία.
Μέσα σε 36 ώρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναδειχθεί στον πιο χυδαία τουρίστα πρωθυπουργό που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Παρακολουθεί την καταστροφή και ο ίδιος, ως άλλος Νέρων, παθιάζεται από τα μελλούμενα αποκαΐδια. Έτσι έπραττε η Δεξιά παραδοσιακά στην Ελλάδα, αρκεί να αποκόμιζε οφέλη άμεσα και αρπακολλατζίδικα.
Η αναπόφευκτη πτώση του θα σημάνει και μια περίοδο πολύ δύσκολη για το λαό μας. Και αν για τον ίδιο δεν μας καίγεται καρφί, για το λαό μας είμαστε εδώ και θα παλέψουμε από την θέση που μας αναλογεί.
Από το κύριο άρθρο της “Αυγής”
